Rouw op je dak

Verder leven na de dood van een dierbare

Over de auteur
Jos Brink (voluit Josephus Gerardus Brink, 1942–2007) was een veelzijdige en geliefde Nederlandse persoonlijkheid. Hij maakte naam als hoorspelacteur, cabaretier, musicalster en -producent, maar ook als columnist, schrijver, predikant, stervensbegeleider en radio- en televisiepresentator.

Jos werd geboren op 19 juni 1942 in Heiloo, waar zijn familie tijdelijk verbleef tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog verhuisde het liberaal-remonstrantse gezin met vijf zonen eerst naar Rotterdam, vervolgens naar de Zuidoostbeemster — waar zijn vader werkzaam was bij de belastingdienst in Purmerend — en later naar Heerlen.

Als kind werd Jos vaak meegenomen naar het theater in Amsterdam, een ervaring die zijn liefde voor toneel en podiumkunst blijvend zou aanwakkeren. Deze vroege kennismaking met het theater legde de basis voor een indrukwekkende carrière in de Nederlandse culturele wereld.

Samenvatting
Rouwen is een zware weg: je weet dat je verder moet, maar je hart wil eigenlijk stil blijven staan. Voor je ligt een onbekend, verwarrend pad, vol emoties die je overweldigen.

Verdriet en pijn zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in het rouwproces. Het is een tocht die je, hoe moeilijk ook, niet kunt vermijden — een zoektocht naar een nieuw evenwicht, naar een plek waar hemel en aarde elkaar misschien weer raken.

Rouwen is ook een proces van heling: langzaam leren aanvaarden wat onafwendbaar bleek. In het begin voelt alles als verlies. De toekomst lijkt uitzichtloos, en het gevoel van alleen zijn is groot. Want hoe goedbedoeld de steun van anderen ook is, niemand voelt precies wat jij voelt. Elk verdriet is uniek. Hoe leef je met die pijn? Kun je erdoorheen groeien? Wat doe je met je woede? En hoe ziet berusting eruit?

In Rouw op je dak biedt Jos Brink — pastor, stervensbegeleider én theatermaker — geen pasklare antwoorden. Maar met zijn rijke ervaring en warme betrokkenheid reikt hij inzichten aan die steun kunnen bieden. Niet door je verdriet weg te nemen, maar door ernaast te lopen.

Op een tedere en eerlijke manier laat hij zien dat je niet alleen bent, dat het mogelijk is om stap voor stap weer te leren lopen. Zijn eigen ervaringen, en die van anderen, vormen de basis van dit boek — geschreven voor iedereen die met verlies te maken krijgt, ongeacht levensovertuiging of achtergrond. Want verdriet kent geen grenzen.